Miniaturowa, najwolniej rosnąca odmiana świerku białego. Rocznie przyrasta zaledwie 2-3 cm. Tworzy formę wąskostożkową.
Wymaga pełnego nasłonecznienia, żyznej i starannie pielęgnowanej gleby. W czasie długotrwałej suszy należy intensywnie podlewać. Okazy rosnące w niesprzyjających warunkach są silnie atakowane przez przędziorki. Rozmnaża się z sadzonek. Podczas surowych zim i przy mroźnych, wysuszających wiatrach igły są uszkadzane, co prowadzi często do niezdrowego wyglądu.
W Europie uprawiany już od początku XVIII stulecia. Jest wytrzymały na niskie temperatury i na suszę, jednak najlepiej rośnie w wilgotnym klimacie i na żyznych glebach. Przede wszystkim nadaje się do małych przydomowych ogródków, na rabaty i skarpy. Stosowany również na szpalery (nie przycinane) i na strzyżone żywopłoty. Dobrze komponuje się z innymi karłowymi świerkami. Nadaje się do pojemników, ogródków skalnych, wrzosowisk.